Paszport biometryczny to dokument tożsamości, zawiera wbudowany mikrochip w którym zapisane są dane osobowe, takie jak imię, nazwisko, data urodzenia czy narodowość
Dane biometryczne które zawiera paszport:
- cyfrowe zdjęcie twarzy
- odciski palców
- skan tęczówki oka (w niektórych krajach)
Celem wprowadzenia paszportów biometrycznych jest zwiększenie bezpieczeństwa międzynarodowego, ułatwienie identyfikacji osób na granicach oraz skuteczniejsze przeciwdziałanie fałszerstwom i kradzieży tożsamości.
Jak rozpoznać paszport biometryczny?
Paszport biometryczny można odróżnić od starszych wersji paszportów przede wszystkim po obecności symbolu chipa elektronicznego – małego, złotego prostokąta z okręgami, przypominającego ikonę sygnału radiowego, który znajduje się na okładce dokumentu.
W Polsce paszporty biometryczne wydawane od 2006 roku mają bordową okładkę z godłem Rzeczypospolitej Polskiej, podobnie jak starsze modele, ale ten charakterystyczny symbol jest kluczowym wyróżnikiem.
W środku paszportu dane biometryczne nie są widoczne gołym okiem – chip jest zaszyty w jednej z kartek lub okładce i można go odczytać tylko za pomocą specjalnych urządzeń używanych przez służby graniczne. Dodatkowo, zdjęcie w paszporcie biometrycznym musi być wysokiej jakości i spełniać rygorystyczne wymogi, co również może być wskazówką.
Paszporty biometryczne są obecnie standardem w wielu krajach, szczególnie w Unii Europejskiej, Stanach Zjednoczonych czy Australii, i są wymagane w ramach programów takich jak ruch bezwizowy (np. ESTA do USA).
Wprowadzenie paszportów biometrycznych zrewolucjonizowało kontrolę graniczną, czyniąc ją szybszą i bardziej niezawodną, choć budzi też dyskusje na temat prywatności danych.